Rouwverwerking is de manier waarop iemand na een ingrijpende verdrietige ervaring tot rust probeert te komen.
Dit proces kan optreden bij het verlies van een belangrijk persoon of geliefde, een baan, een woning, ouders of kinderen, gezondheid of een wedstrijd.
De psychologische effecten zijn het sterkst bij het overlijden van een geliefd person, als iemand te horen krijgt ongeneeslijk ziek te zijn, of blijvend gehandicapt.
De psychiater Elisabeth Kübler-Ross heeft vijf fasen omschreven die de meeste mensen geheel of gedeeltelijk doorlopen om na een traumatische ervaring weer tot rust te komen. Deze fasen zijn niet voor iedereen even intensief en ook verschilt de volgorde vaak. Iedereen verwerkt rouw op een eigen manier en in een eigen tempo.
Fasen zijn te onderscheiden in ongeloof of ontkenning, protest, onderhandeling of boosheid en frustratie, verdriet, acceptatie en inpassen.
Hoewel er geen vaste regels zijn vast te stellen, kan iemand wel ervaren of merken dat het soms stagneert.
Er zijn verschillende therapien die kunnen helpen in het proces.
Varierend van een luisterend oor, EMDR of hypnotherapie met trance of opstellingen.
Het doel is meestal dat de rouw weer op gang wordt gebracht en er acceptatie komt, waarbij de pijn of de emotie minder is.
